"Shaking 7 Days of Yangon "

Shaking 7 Days of Yangon

Get your own at Scribd or explore others: Literature Religion islam bible

ငတက္ျပား သက္က်ားအို၀န္ႀကီး

စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ခဲ့သူ လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီပုိင္ရွင္ စုိင္းစံထြန္းႏွင့္ စက္မႈ (၁) ၀န္ ႀကီးဌာန ျမန္မာ့စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းတို႔ မၾကာခင္က စာရင္းရွင္း ၾကရာ စုိင္းစံထြန္းဘက္မွ ေပးရန္ ေငြက်ပ္သန္းေပါင္း (၆,၀၀၀) ေက်ာ္ မေပးႏုိင္ျဖစ္ေန၏။ သို႔ေသာ္ စုိင္းစံထြန္း ပုိင္ဆုိင္သည့္ Great Myanmar အခ်ိဳရည္စက္႐ုံ၏ ရွယ္ယာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္း ပုိင္ေနသည့္အတြက္ စုိင္းစံထြန္း က်ပ္သန္း ေပါင္း (၆,၀၀၀) ေက်ာ္ ျပန္မဆပ္လွ်င္ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ ေသာင္း မည္သို႔အေရးယူမည္ကုိ ရန္ကုန္စီးပြားေရးေလာကမွ စိတ္၀င္ တစား ျဖစ္ေနၾက၏။

စင္စစ္ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ အသက္ (၇၂) ႏွစ္ရွိသည့္တုိင္ ေလာဘရမက္အႀကီးဆုံး ၀န္ ႀကီးအျဖစ္ ထင္ရွား၏။ အဂတိလုိက္စားမႈတြင္ ၀န္ႀကီးတကာ၀န္ႀကီး အားလုံးထက္ပင္ သရဖူေဆာင္းသည္ဟု နာ မည္ႀကီး၏။

အန္အယ္လ္ဒီကုိ လူထုဆန္႔က်င္ပြဲလုပ္ေအာင္ စတင္ဖန္တီးသူမွာလည္း ၀န္ႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းျဖစ္၏။ တ ခ်ိန္က ပုဂံလူထုခ်ီတက္ပြဲမ်ားလုပ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လူထု႐ႈတ္ခ်ပြဲပုံစံ ဖန္တီးရန္အတြက္ မႏၱေလး နန္းတြင္း ရတနာပုံဧည့္ေဆာင္ကေန ဦးေအာင္ေသာင္း ႀကိဳးကုိင္ခဲ့၏။ ထုိအခ်ိန္က မႏၱေလးတုိင္းမႉး ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးရဲျမင့္ႏွင့္ ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ စစ္သင္တန္း တပတ္တည္းဆင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ အလြန္ရင္းႏွီး၏။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ားကုိ စည္း႐ုံးရန္ ဦးေအာင္ေသာင္း မႏၱေလးေရာက္တုိင္း နန္းတြင္းရတနာပုံ ဧည့္ခန္း ေဆာင္ကုိ အသုံးျပဳဖုိ႔ ထုိအခ်ိန္က မႏၱေလးတုိင္းမႉး ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္က ခြင့္ျပဳခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေရာက္ လာသည့္ မႏၱေလးတုိင္းမႉးမ်ားက ဦးေအာင္ေသာင္းအား သေဘာမက်သည့္အတြက္ နန္းတြင္းရတနာပုံ ဧည့္ ခန္းေဆာင္ကုိ အသုံးျပဳခြင့္မေပးသျဖင့္ မႏၱေလး ဘီယာစက္႐ုံ၊ အရက္စက္႐ုံမ်ားရွိ ရိပ္သာမ်ား၌သာ တည္းခုိ ၿပီး စည္း႐ုံးေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ရ၏။

အစိုးရေထာက္ခံပြဲမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႐ႈတ္ခ်ပြဲမ်ား ဖန္တီးသည့္နည္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊ၏ မ်က္ႏွာသာေပးမႈကုိ ဦးေအာင္ေသာင္း ရယူႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိသို႔ လူထုေထာက္ခံပြဲမ်ား လုပ္ရာတြင္ စက္မႈ (၁) လက္ေအာက္ခံ စက္႐ုံမ်ားမွ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ အဓမၼနည္းျဖင့္ ေခြၽးတပ္ဆြဲၿပီး အသုံးခ်ခဲ့သည္ဟု သက္ေသအ ေထာက္အထားမ်ားႏွင့္တကြ ဦးေအာင္ေသာင္း၏ လက္ေထာက္မ်ားက ေျပာ၏။ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာနလက္ ေအာက္တြင္ ျမန္မာ့အထည္အလိပ္လုပ္ငန္း၊ ျမန္မာ့စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္း ျမန္မာ့ေဆး၀ါးႏွင့္ အိမ္သံုးပစၥည္း လုပ္ငန္း၊ ျမန္မာ့ေႂကြထည္ေျမထည္လုပ္ငန္း ျမန္မာ့စကၠဴႏွင့္ ဓာတုေဗဒလုပ္ငန္းႏွင့္ ျမန္မာ့အေထြေထြႏွင့္ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းေရး စက္မႈလုပ္ငန္းဆုိၿပီး ဌာနႀကီး (၆) ခုရွိ၏။ ထုိလုပ္ငန္းဌာနႀကီး (၆) ခုလုံးေပၚမွ လုပ္ငန္း မ်ားကုိ မိမိကုိယ္က်ဳိးအတြက္ ဦးေအာင္ေသာင္း အသုံးခ်သည္ဆုိၿပီး လက္ေအာက္အရာရွိမ်ားက ထုတ္ေဖာ္ ေျပာ၏။

စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရွိ သာေပါင္းေပ်ာ့ဖတ္စက္႐ုံကုိ တ႐ုတ္ကုမၸဏီ အကူအညီႏွင့္ တည္ ေဆာက္ရာတြင္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီက ဦးေအာင္ေသာင္းကုိ ေဒၚလာ (၁) သန္း ေကာ္မရွင္ေပးရသည္ဟု ရန္ကုန္ အေနာက္တုိင္း သံတမန္မ်ားက ေျပာ၏။

ပုဂၢလိက ဘိလပ္ေျမစက္႐ုံတ႐ုံတည္လွ်င္ အရင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ (၈) သန္း ကုန္က်၏။ ထုိအထဲမွ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းကုိ ေဒၚလာ (၁) သန္း ေကာ္မရွင္ေပးရသည္ဟု ခုိင္လုံသည့္ သတင္းရပ္ကြက္မ်ားက ေျပာ၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပုဂၢလိက ဘိလပ္ေျမစက္႐ုံ (၈) ႐ုံ တည္ထားသည့္အတြက္ ဦးေအာင္ေသာင္းမွာ ဘိလပ္ေျမ စက္႐ုံတလုံးဖုိးႏွင့္ ညီမွ်သည့္ ေဒၚလာ (၈) သန္း ေကာ္မရွင္ရၿပီးဆုိသည့္ သေဘာျဖစ္၏။

ေလာေလာဆယ္ သာစည္အေရွ႕ဘက္ ျပင္ေညာင္မွာ ရတနာသိဂႌကုမၸဏီမွ ေဆာက္လုပ္ေပးေနသည့္ ဘိလပ္ ေျမစက္႐ုံမွာ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းအတြက္ ျဖစ္သည္ဟု စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာနတခုလုံး လူသိမ်ား၏။ အ ထူးသျဖင့္ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာန လုပ္ငန္းအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္ ပုဂၢလိကကု မၸဏီ မ်ားသာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ လုပ္ခြင့္ေပးထား၏။ ဥပမာ - ေ႐ႊသံလြင္၊ ရတနာသိဂႌ၊ ေက်ာ္သာ၊ Mother Trading စသည့္ ကုမၸဏီမ်ားမွာ ထင္ရွား၏။ စက္မႈ (၁) ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ စီမံကိန္းမ်ားမွ Steel Structure လုပ္ငန္းမွန္သမွ်ကုိ ဦး၀င္းလြင္ပုိင္ ေက်ာ္သာကုမၸဏီ တဦးတည္းကုိသာ ဦးေအာင္ေသာင္းက ကန္ ထ႐ုိက္လုပ္ ခြင့္ေပးထား၏။

ထုိငတက္ျပား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းသည္ မၾကာခင္ မႏၱေလးတုိင္း ၾကံ႕ဖြံ႔အသြင္ေျပာင္း ႏုိင္ငံေရးပါတီကုိ ဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ၿပီး ေနာင္ေပၚေပါက္မည့္ ႐ုပ္ေသးအရပ္သားအစိုးရလက္ထက္တြင္ မႏၱေလးတုိင္းေဒ သႀကီးအဆင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ အေ႐ြးခံဦးမည္။ ထုိသက္က်ားအုိ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ေသာင္းကို ေခတ္ၿပိဳင္က အထူး႐ႈတ္ခ်သည္။

(၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္ ‘အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္’ မွ …)

ျမန္မာလူထုအတြက္ အက်ဳိးမရွိေသာ ပိုက္လိုင္းမ်ား

ထက္ဝင္း
အဂၤါေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ 21 2008 23:06 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ တ႐ုတ္ျပည္ၾကား ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ျခင္း စီမံကိန္းသည္ ႏိုင္ငံ၏ ႏွစ္ရွည္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို မရရွိႏိုင္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ထိုစီမံကိန္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ သတိၾကီးစြာ စဥ္းစားသင့္ပါသည္။

ရခုိင္ကမ္း႐ုိးတန္းေဒသမွ ျမန္မာျပည္ကို ျဖတ္ၿပီး တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ "မူဆယ္" ျမိဳ႕အထိ ေဖာက္လုပ္ရန္ အဆိုျပဳထားေသာ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္းသည္ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူး အနည္းငယ္သာ ရရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာမူ ထိုစီမံကိန္းမွ အက်ဳိးအျမတ္ ၾကီးမားစြာ ရရွိလိ္မ့္မည္ ျဖစ္သည္။

အဆင့္ျမင့္အုပ္ခ်ဳပ္မႈပိုင္း တခုလံုးကို တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားကသာ လႊမ္းမိုးထား၍ တ႐ုတ္မ်ားကသာ စီမံခန္႔ခြဲမည္ ဆိုပါက ထိုပိုက္လိုင္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ခြင့္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံက ခြင့္မျပဳသင့္ေပ။ ကုန္သြယ္မႈကို ဆန္႔က်င္ေနစဥ္မွာပင္ ထို ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း ေဆာက္လုပ္ျခင္းသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအား ျမန္မာ့ေျမေပၚတြင္ ခိုင္ၿမဲေသာ အက်ဳိးစီးပြား တည္ေထာင္ခြင့္ ျပဳလိုက္သကဲ့သို႔ပင္ ရွိလိမ့္မည္။ ပိုက္လိုင္းသည္ စက္႐ုံ မဟုတ္သလို၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတခုလည္း မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ သေဘာတူညီမႈမ်ဳိးမွ အက်ဳိးေက်းဇူး မ်ားစြာ ရရွိႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုစီမံကိန္း၏ လံုၿခဳံေရးအတြက္ တာဝန္ယူေပးေနရျပီး ျဖတ္သန္းသယ္ေဆာင္ခ အနည္းငယ္သာ ရရွိမည္ ျဖစ္သည္။

အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ ျဖတ္သန္းေဖာက္လုပ္မည့္ ပိုက္လိုင္းပိုင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံအား လုပ္ကိုင္ခြင့္ ျပဳသင့္သည္။ ျဖတ္သန္း သယ္ေဆာင္ခထက္ စာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာ ခ်ည္းကပ္မႈမ်ဳိးသည္ ျမန္မာတို႔အတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားႏွင့္ နည္းပညာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား ပိုမို ရရွိေစႏိုင္ပါသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ထိုပိုက္လိုင္းမ်ားကို ေဆာက္လုပ္လိုပါက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိုက္လိုင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသည့္အျပင္ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ အကူအညီႏွင့္ နည္းပညာဆိုင္ရာ ေထာက္ပံမႈ၊ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းေထာက္ပံမႈမ်ားပါ ေပးအပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ "အမ်ဳိးသားတိုးတက္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး ေကာ္မရွင္" (NDRC) က စစ္ေတြ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ကူမင္းျမိဳ႕တို႔ ဆက္သြယ္မည့္ ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းကတည္းက အတည္ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာနမွ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိမ်ားနွင့္ နီးစပ္ေသာ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားကမူ ယခုအခ်ိန္အထိ ထိုစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ရွင္းလင္းေသာ အစီအစဥ္ မရွိေသးဟု ေျပာၾကသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ ခ်မွတ္ထားသည့္ ျမင့္မားေသာ ကုန္က်စရိတ္မ်ားေၾကာင့္ ကြ်မ္းက်င္သူေရာ၊ မကြ်မ္းက်င္သူမ်ားအတြက္ပါ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းအခ်ဳိ႕ကို ေမွ်ာ္လင့္လာႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုစီမံကိန္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ထင္ရွားေသာ အက်ဳိးအျမတ္ မရရွိနိုင္ပါဟု အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ကမ္းလြန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးးေရးနွင့္ အဓိက ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာၾကသည္။

ပံုမွန္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ထိုပိုက္လိုင္းမ်ားကို တည္ေဆာက္ျပီးသြားပါက ကုန္က်စရိတ္ ၈၀ % ခန္႔သည္ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ျပီး ၂၀% သာလွ်င္ လုပ္သား၊ ေထာက္ပံ့ပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားဘက္သို႔ ေရာက္ရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ စြမ္းအင္အေျခခံ ပစၥည္းမ်ား လုပ္ငန္းတြင္ နည္းပညာ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား ေပးေနသည့္ အျခားစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္တဦးကမူ ထိုစီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြဲျပားေသာ အျမင္တခု ရွိေန၏။ ပိုက္လိုင္းသည္ ေတာထူထပ္ေသာ ေဒသမ်ားႏွင့္ ေတာင္တန္းမ်ားကို ျဖတ္္သန္းသြားရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ ေတာင္တန္းမ်ားတြင္ ေျမေအာက္ လႈိင္ေခါင္းမ်ား ေဖာက္လုပ္ျပီးစီးရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ပိုရလာေစႏိုင္မည္ဟု ျဖစ္သည္။

သူက ဆက္လက္၍ ထိုစီမံကိန္းအတြက္ လုပ္သား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ လိုအပ္လာလိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းမွာကဲ့သို႔ ျမန္မာ့သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ကို ေရာင္းခ်မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္းသည္ မလကၠာ ေရလက္ၾကားကို ေရွာင္၍ အာဖရိကႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔မ်ားကို သယ္ပို႔ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အေပၚယံလႊာ၏ အက်ဳိးေက်းဇူးအတြက္ ခိုင္မာေသာ ေငြေၾကးကို ရွာေဖြနိုင္ရန္ မည္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္မဆို ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား ျပဳလုပ္မည့္ ျမန္မာအစိုးရ၏ လက္ရွိမူ၀ါဒသည္ ျမန္မာလူဦးေရ သန္း ၅၀ ေက်ာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး ႏွစ္ရွည္ အက်ဳိးစီးပြားကို လ်စ္လွ်ဴရႈထားျခင္ပင္ ျဖစ္သည္။

http://www.mizzimaburmese.com/songpa/1847-2008-10-21-16-53-23.html

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ သူ၏ အိပ္မက္ဆိုးမ်ား

ေအးခ်မ္းေျမ့ | စက္တင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၀၈

“ငါ့ကိုမေခၚနဲ႔ …. မေခၚၾကပါနဲ႔” ဟူေသာ အသံနက္ႀကီးကို ယမန္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလလယ္ပိုင္း၊ တခုေသာညက ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္၏ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား အားလံုး စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ၾကားခဲ့ၾကရသည္။

ေနာက္တေန႔ နံနက္တြင္ေတာ့ သူ၏ အသက္မရွိေတာ့ေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုသာ သူ႔အိပ္ရာထက္တြင္ ျမင္ေတြ႕ၾကရ သည္ဟု အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ ေဖာ့ကန္ရွိ သူ႔အိမ္နား ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေနထိုင္သူတို႔က ေျပာျပၾကသည္။

“သူက စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ဘုန္းႀကီးေတြကိုေကာ လူႀကီးေတြကိုပါ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ထဲမွာ ႐ိုက္ခဲ့ တာေပါ့ဗ်ာ” ဟု သူ႔အိမ္နီးခ်င္း တဦးက ဆိုသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ ဆိုလ်င္ ေဖာ့ကန္တဝိုက္တြင္ မသိသူမရွိ။ သူ႔အမည္ရင္းက ေမာင္ေမာင္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္ဟု ကြဲကြဲျပားျပားေခၚၾကသည္။


“ပံုစံက အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔။ ေက်ာ္ဟိန္းညီ ေဇာ္ေဇာ္ တို႔လိုပံုစံ” ဟု သူ႔ကိုျမင္ဖူးသူ တဦးက ပံုေဖာ္ျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အျပင္ပန္းပံုစံက လူမိုက္တေယာက္လို ဆိုေပမယ့္ ရပ္ကြက္ထဲ တြင္ ဆိုးသြမ္း မိုက္ကန္းေနသူ တေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔အက်ိဳး စီးပြားအတြက္ဆိုလ်င္ လက္ရဲဇက္ရဲ လုပ္ရဲကိုင္ရဲသူ တဦးဟုေတာ့ ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

“က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္ထဲက စက္ပစၥည္းေတြေတာင္ ေျဖာင္ဖူးတယ္ဗ်” ဟု သူႏွင့္ ဆက္ဆံ ဖူးသူတဦးက ေျပာသည္။

ယခင္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုကာလ ေမတၱာပို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည့္ သံဃာမ်ား ႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းရန္ “စြမ္းအားရွင္” ဆိုသည့္ လက္ကိုင္တုတ္ လူတန္းစားတရပ္ကို စစ္ အာဏာရွင္မ်ားက ဖန္တီး ေမြးထုတ္လိုက္ရာ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္သည္လည္း စြမ္းအားရွင္ တဦးအျဖစ္ ထိုဇာတ္လမ္းတြင္ ပါဝင္ကျပခဲ့သည္။

စြမ္းအားရွင္ဆိုသည့္ လူတန္းစားတြင္ လက္ရဲဇက္ရဲ မိုက္ကမ္းရဲသူမ်ားသာ ပါဝင္သည္။ အျပစ္မရွိသည့္ သံဃာႏွင့္ ျပည္သူ လူထုကို အသားလြတ္ ႐ုိက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ဖို႔ ဆိုသည္က အနည္းႏွင့္အမ်ား မိုက္မဲမွျဖစ္မည္။ ေငြရ႐ံု ဒါမွမဟုတ္ အက်ိဳး စီးပြား တခုခုရ႐ံုသက္သက္ျဖင့္ တဖက္သားခိုင္းသမွ် ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း လုပ္ဖို႔ဆိုသည္က ပံုမွန္ အသိဥာဏ္ရွိသူ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚသူတို႔ အတြက္ မလြယ္လွ။

“ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္က သိပ္ၿပီး နလပိန္းတံုးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လံုးဝ မေတြးတတ္ မေခၚတတ္တဲ့ သူမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အက်ိဳးစီးပြားတခုခုေၾကာင့္ ခိုင္းတာလုပ္ရင္း ကၽြံသြားတာလုိ႔ ထင္တယ္” ဟု သူႏွင့္ ဆက္ဆံဖူးသူတဦးက ေျပာျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အျဖစ္အပ်က္က တခ်ိဳ႕ေသာ အခြင့္အေရးမားမ်ား၊ အက်င့္ပ်က္ ျခစားသူမ်ား နည္းတူ သိပ္မထူး ဆန္းလွ။ သူ႔အေပါင္းအသင္းမ်ားက ရဲမ်ား၊ စစ္သားမ်ား ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႕မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားႏွင့္ သူက အေပးအယူရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲသူက စြမ္းအားရွင္တဦး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ စြမ္းအားရွင္ တဦးအျဖစ္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားထံမွ လက္ကိုင္ဖုန္း ပါမစ္ အပါအဝင္ တျခားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားရသည္။

အခ်ဳပ္မွာေတာ့ မႏွစ္က ယခုလိုအခ်ိန္ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔ အျပစ္မဲ့ သံဃာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ႐ိုက္ႏွက္ ႏွိမ္နင္းရာမွာ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ပါလာခဲ့ေတာ့သည္။ သူ႔ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား၏ အဆိုအရ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင့္ လက္ခ်က္ျဖင့္ သံဃာတပါး ပ်ံလြန္ ေတာ္မူရသည္ဟု သိရသည္။

သူ႔ပံုကို ၿဂိဳဟ္တု ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းမ်ားတြင္ ျမင္ရသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ ထိုသတင္း မ်ားတြင္ သူက သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ရက္ရက္စက္စက္ ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္ ဟု သူ႔အိမ္နီးခ်င္းမ်ားက ေျပာ သည္။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က သူ႔ကို စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာကုန္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တဦးျဖစ္လွ်က္ ႏွင့္ လက္နက္မဲ့ သံဃာမ်ားကို ႐ိုက္ရက္ေသာ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကို မည္သူတ ဦးတေယာက္ကမွ အေခၚအေျပာမလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့။

ေကာလာဟလမ်ားကလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ အစုိးရက စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ပါဝင္သည့္ သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းရန္ တာဝန္ေပးထားေသာ စစ္သားမ်ား၊ ရဲမ်ား၊ ႀကံ့ဖြံ႕မ်ားႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ မ်ားကို မူးယစ္ေဆးတခ်ိဳ႕ ေကၽြးထားသည္ ဟူ၍ျဖစ္၏။ ဟုတ္မ ဟုတ္ေတာ့မသိ။ ထိုသတင္း မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကို ပတ္ဝန္း က်င္က လံုးဝၾကဥ္လိုက္ၾကၿပီျဖစ္သည္။

တကုိယ္တည္း အထီးက်န္ဘဝျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ကင္းကြာစြာ ေနခဲ့ရေသာ ဆုိင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္မွာ စက္တင္ဘာ သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းအၿပီး ၆ ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ ထူးဆန္းစြာ ေသဆံုးခဲ့ေတာ့သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာ့ သူ႔ကို သရဲဖမ္းစားသည္ဟုေျပာၾကသည္။ ႏိုဝင္ဘာတညတြင္ သူ႔ကို ေခြးမည္းႀကီး တေကာင္က ခုန္အုပ္ကာ ကိုက္ခဲသျဖင့္ လဲက်ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ရာတြင္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ မည္သူ တစံုတဦးကမွ ထိုေခြးမည္းႀကီး ကိုမေတြ႕လိုက္ၾက။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မည္သည့္ေခြး တေကာင္မွ် မရွိဟု ဆိုၾကသည္။

အဲဒီေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က “ငါ့ကိုမေခၚၾကပါနဲ႔ … မေခၚၾကပါနဲ႔” ဟူေသာ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္၏ အသံနက္ႀကီးကို စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ၾကားၾကရေတာ့၏။

က်န္ရစ္သူမိသားစုက ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အသုဘအတြက္ သရဏဂံုတင္ရန္ ေဒသခံ သံဃာေတာ္မ်ား ကို ပင့္ေဆာင္၍ မရရွိခဲ့ေပ။ တျခားေသာ ေဒသမွသံဃာေတာ္မ်ားကို ပင့္ ေဆာင္ရာ၌လည္း အခက္အခဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အသုဘကို ၁ ပတ္ေက်ာ္သည္ထိ မခ်ရဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ရက္အနည္းငယ္ အၾကာမွ သံဃာတခ်ိဳ႕ကို ပင့္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အသုဘ အခမ္းအနား က်င္းပခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အသုဘအခမ္းအနားကို သူမေသခင္က ၾကဥ္ခဲ့ၾကေသာ ေဖာ့ကန္ တရပ္ကြက္လံုး က အထူး အဆန္းသဖြယ္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ၾကသျဖင့္ သခ်ႋဳင္းပင္ လွ်ံထြက္ သြားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ဝိဥာဥ္ ကေတာ့ အထီးက်န္ စိတ္ကို ခံစားရင္း ေသဆံုးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

“သူက နည္းနည္း စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာတႏံု႔ႏံု႔ခံစားရင္း စိတၱဇ ျဖစ္သြားတာ။ သရဲေခၚသြားတာ လည္း မဟုတ္ဘူး၊ တျခားေရာဂါႀကီးေတြ ခံစားရတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ရဲ႕အရိပ္က သူ႔ကိုျပန္သတ္သြားတာ” ဟု ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အိမ္နီးခ်င္း တဦးကေျပာျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကဲ့သို႔ေသာ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနသည့္ အထီးက်န္ဝိဥာဥ္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ လူသတ္စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အိပ္မက္မ်ားထဲကို ညစဥ္လည္ပတ္ရင္း ေျခာက္လွန္႔ေနၾက သည္ဟု ဆိုလ်င္ မည္သူမွ် ျငင္းဆိုလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ။http://www.irrawaddy.org/bur/print/Articles2008/September/14.html