ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ သူ၏ အိပ္မက္ဆိုးမ်ား

ေအးခ်မ္းေျမ့ | စက္တင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၀၈

“ငါ့ကိုမေခၚနဲ႔ …. မေခၚၾကပါနဲ႔” ဟူေသာ အသံနက္ႀကီးကို ယမန္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလလယ္ပိုင္း၊ တခုေသာညက ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္၏ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား အားလံုး စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ၾကားခဲ့ၾကရသည္။

ေနာက္တေန႔ နံနက္တြင္ေတာ့ သူ၏ အသက္မရွိေတာ့ေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုသာ သူ႔အိပ္ရာထက္တြင္ ျမင္ေတြ႕ၾကရ သည္ဟု အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ ေဖာ့ကန္ရွိ သူ႔အိမ္နား ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေနထိုင္သူတို႔က ေျပာျပၾကသည္။

“သူက စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုတုန္းက ဘုန္းႀကီးေတြကိုေကာ လူႀကီးေတြကိုပါ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ထဲမွာ ႐ိုက္ခဲ့ တာေပါ့ဗ်ာ” ဟု သူ႔အိမ္နီးခ်င္း တဦးက ဆိုသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ ဆိုလ်င္ ေဖာ့ကန္တဝိုက္တြင္ မသိသူမရွိ။ သူ႔အမည္ရင္းက ေမာင္ေမာင္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္ဟု ကြဲကြဲျပားျပားေခၚၾကသည္။


“ပံုစံက အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔။ ေက်ာ္ဟိန္းညီ ေဇာ္ေဇာ္ တို႔လိုပံုစံ” ဟု သူ႔ကိုျမင္ဖူးသူ တဦးက ပံုေဖာ္ျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အျပင္ပန္းပံုစံက လူမိုက္တေယာက္လို ဆိုေပမယ့္ ရပ္ကြက္ထဲ တြင္ ဆိုးသြမ္း မိုက္ကန္းေနသူ တေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔အက်ိဳး စီးပြားအတြက္ဆိုလ်င္ လက္ရဲဇက္ရဲ လုပ္ရဲကိုင္ရဲသူ တဦးဟုေတာ့ ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

“က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္ထဲက စက္ပစၥည္းေတြေတာင္ ေျဖာင္ဖူးတယ္ဗ်” ဟု သူႏွင့္ ဆက္ဆံ ဖူးသူတဦးက ေျပာသည္။

ယခင္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုကာလ ေမတၱာပို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည့္ သံဃာမ်ား ႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းရန္ “စြမ္းအားရွင္” ဆိုသည့္ လက္ကိုင္တုတ္ လူတန္းစားတရပ္ကို စစ္ အာဏာရွင္မ်ားက ဖန္တီး ေမြးထုတ္လိုက္ရာ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္သည္လည္း စြမ္းအားရွင္ တဦးအျဖစ္ ထိုဇာတ္လမ္းတြင္ ပါဝင္ကျပခဲ့သည္။

စြမ္းအားရွင္ဆိုသည့္ လူတန္းစားတြင္ လက္ရဲဇက္ရဲ မိုက္ကမ္းရဲသူမ်ားသာ ပါဝင္သည္။ အျပစ္မရွိသည့္ သံဃာႏွင့္ ျပည္သူ လူထုကို အသားလြတ္ ႐ုိက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ဖို႔ ဆိုသည္က အနည္းႏွင့္အမ်ား မိုက္မဲမွျဖစ္မည္။ ေငြရ႐ံု ဒါမွမဟုတ္ အက်ိဳး စီးပြား တခုခုရ႐ံုသက္သက္ျဖင့္ တဖက္သားခိုင္းသမွ် ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း လုပ္ဖို႔ဆိုသည္က ပံုမွန္ အသိဥာဏ္ရွိသူ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚသူတို႔ အတြက္ မလြယ္လွ။

“ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္က သိပ္ၿပီး နလပိန္းတံုးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လံုးဝ မေတြးတတ္ မေခၚတတ္တဲ့ သူမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အက်ိဳးစီးပြားတခုခုေၾကာင့္ ခိုင္းတာလုပ္ရင္း ကၽြံသြားတာလုိ႔ ထင္တယ္” ဟု သူႏွင့္ ဆက္ဆံဖူးသူတဦးက ေျပာျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အျဖစ္အပ်က္က တခ်ိဳ႕ေသာ အခြင့္အေရးမားမ်ား၊ အက်င့္ပ်က္ ျခစားသူမ်ား နည္းတူ သိပ္မထူး ဆန္းလွ။ သူ႔အေပါင္းအသင္းမ်ားက ရဲမ်ား၊ စစ္သားမ်ား ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႕မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားႏွင့္ သူက အေပးအယူရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲသူက စြမ္းအားရွင္တဦး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ စြမ္းအားရွင္ တဦးအျဖစ္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားထံမွ လက္ကိုင္ဖုန္း ပါမစ္ အပါအဝင္ တျခားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားရသည္။

အခ်ဳပ္မွာေတာ့ မႏွစ္က ယခုလိုအခ်ိန္ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔ အျပစ္မဲ့ သံဃာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ႐ိုက္ႏွက္ ႏွိမ္နင္းရာမွာ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ပါလာခဲ့ေတာ့သည္။ သူ႔ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား၏ အဆိုအရ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင့္ လက္ခ်က္ျဖင့္ သံဃာတပါး ပ်ံလြန္ ေတာ္မူရသည္ဟု သိရသည္။

သူ႔ပံုကို ၿဂိဳဟ္တု ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းမ်ားတြင္ ျမင္ရသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ ထိုသတင္း မ်ားတြင္ သူက သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ရက္ရက္စက္စက္ ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္ ဟု သူ႔အိမ္နီးခ်င္းမ်ားက ေျပာ သည္။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က သူ႔ကို စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာကုန္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တဦးျဖစ္လွ်က္ ႏွင့္ လက္နက္မဲ့ သံဃာမ်ားကို ႐ိုက္ရက္ေသာ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကို မည္သူတ ဦးတေယာက္ကမွ အေခၚအေျပာမလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့။

ေကာလာဟလမ်ားကလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ အစုိးရက စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ပါဝင္သည့္ သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းရန္ တာဝန္ေပးထားေသာ စစ္သားမ်ား၊ ရဲမ်ား၊ ႀကံ့ဖြံ႕မ်ားႏွင့္ စြမ္းအားရွင္ မ်ားကို မူးယစ္ေဆးတခ်ိဳ႕ ေကၽြးထားသည္ ဟူ၍ျဖစ္၏။ ဟုတ္မ ဟုတ္ေတာ့မသိ။ ထိုသတင္း မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကို ပတ္ဝန္း က်င္က လံုးဝၾကဥ္လိုက္ၾကၿပီျဖစ္သည္။

တကုိယ္တည္း အထီးက်န္ဘဝျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ကင္းကြာစြာ ေနခဲ့ရေသာ ဆုိင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္မွာ စက္တင္ဘာ သံဃာမ်ားႏွင့္ လူထုကို ႏွိမ္နင္းအၿပီး ၆ ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ ထူးဆန္းစြာ ေသဆံုးခဲ့ေတာ့သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာ့ သူ႔ကို သရဲဖမ္းစားသည္ဟုေျပာၾကသည္။ ႏိုဝင္ဘာတညတြင္ သူ႔ကို ေခြးမည္းႀကီး တေကာင္က ခုန္အုပ္ကာ ကိုက္ခဲသျဖင့္ လဲက်ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ရာတြင္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ မည္သူ တစံုတဦးကမွ ထိုေခြးမည္းႀကီး ကိုမေတြ႕လိုက္ၾက။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မည္သည့္ေခြး တေကာင္မွ် မရွိဟု ဆိုၾကသည္။

အဲဒီေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က “ငါ့ကိုမေခၚၾကပါနဲ႔ … မေခၚၾကပါနဲ႔” ဟူေသာ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္ေမာင္၏ အသံနက္ႀကီးကို စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ၾကားၾကရေတာ့၏။

က်န္ရစ္သူမိသားစုက ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အသုဘအတြက္ သရဏဂံုတင္ရန္ ေဒသခံ သံဃာေတာ္မ်ား ကို ပင့္ေဆာင္၍ မရရွိခဲ့ေပ။ တျခားေသာ ေဒသမွသံဃာေတာ္မ်ားကို ပင့္ ေဆာင္ရာ၌လည္း အခက္အခဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အသုဘကို ၁ ပတ္ေက်ာ္သည္ထိ မခ်ရဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ရက္အနည္းငယ္ အၾကာမွ သံဃာတခ်ိဳ႕ကို ပင့္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အသုဘ အခမ္းအနား က်င္းပခဲ့ရသည္ဟု သိရသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အသုဘအခမ္းအနားကို သူမေသခင္က ၾကဥ္ခဲ့ၾကေသာ ေဖာ့ကန္ တရပ္ကြက္လံုး က အထူး အဆန္းသဖြယ္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ၾကသျဖင့္ သခ်ႋဳင္းပင္ လွ်ံထြက္ သြားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ဝိဥာဥ္ ကေတာ့ အထီးက်န္ စိတ္ကို ခံစားရင္း ေသဆံုးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

“သူက နည္းနည္း စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာတႏံု႔ႏံု႔ခံစားရင္း စိတၱဇ ျဖစ္သြားတာ။ သရဲေခၚသြားတာ လည္း မဟုတ္ဘူး၊ တျခားေရာဂါႀကီးေတြ ခံစားရတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ရဲ႕အရိပ္က သူ႔ကိုျပန္သတ္သြားတာ” ဟု ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္၏ အိမ္နီးခ်င္း တဦးကေျပာျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္ေမာင္ကဲ့သို႔ေသာ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနသည့္ အထီးက်န္ဝိဥာဥ္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ လူသတ္စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အိပ္မက္မ်ားထဲကို ညစဥ္လည္ပတ္ရင္း ေျခာက္လွန္႔ေနၾက သည္ဟု ဆိုလ်င္ မည္သူမွ် ျငင္းဆိုလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ။http://www.irrawaddy.org/bur/print/Articles2008/September/14.html